'Voor pacificatie is het te vroeg'

De strijd tegen de verfransing is nog altijd een hoofdthema in de gemeenten
rond Brussel. N-VA'er Ben Weyts en CD&V'er Michel Doomst maken er een
levenswerk van, maar de tegenstelling tussen beiden is soms scherp.

Hoe belangrijk is de verfransingsdruk in de campagne?

Ben Weyts: 'Zeer belangrijk. Het gaat niet alleen over verfransing, maar om
een brede migratiedruk die leidt tot diverse problemen. De groene ruimte van het
Pajottenland bijvoorbeeld wordt almaar meer aangesneden, en vooral gaat de
sociale verdringing almaar verder. Niet alleen gezinnen met een hoog inkomen
komen nu uit Brussel afgezakt, ook gezinnen met een modaal inkomen. En telkens
gaat het om mensen die het Brusselse wanbestuur ontvluchten, die niet langer in
die vuile, onveilige en onaangename stad willen wonen.'

'Daardoor groeit almaar de concurrentie waarmee de plaatselijke bevolking
heeft af te rekenen als ze een huis in eigen streek zoekt. In veertien jaar tijd
zijn de grondprijzen verviervoudigd en ze waren hier al duurder dan elders in
Vlaanderen. Het recht op wonen staat onder druk. Mensen moeten uitwijken omdat
een huis in hun eigen gemeente onbetaalbaar is geworden.'

Michel Doomst: 'De verfransing is in Gooik iets minder prominent als thema
omdat het echt op de buiten ligt, wat verder van Brussel, maar we moeten alert
blijven en dat zijn we ook. Bij elke nieuwe verkaveling zetten we onze radar op
om te kijken wie interesse heeft. We hebben ook een website opgezet om een zicht
te krijgen op welke mensen van de gemeente zelf een woning zoeken. Ik blijf me
sterk maken dat de Franstaligen na het communautaire akkoord minder zin zullen
hebben om te investeren in de Franstaligen die in de Vlaamse rand wonen. Ik heb
de FDF'ers zien kniezen in het parlement toen het Vlinderakkoord werd
goedgekeurd. Ze zijn hoogst ongelukkig.'

Wordt u aangesproken op het BHV-akkoord?

Ben Weyts: 'Natuurlijk, en het is telkens de grote ontgoocheling die we te
horen krijgen. Men had ons de communautaire vrede beloofd, maar net het
omgekeerde gebeurt. In mijn buurgemeente Sint-Genesius-Rode
hebben ze nog nooit zoveel problemen gekend als nu. De Gordel was er niet meer
welkom. Er wordt oproepingsbrieven verstuurd in strijd met de
rondzendbrieven-Peeters. De Franstaligen steigeren zelfs als Herman Van Rompuy,
de voorzitter van de Europese raad, er met zijn echtgenote (Geertrui Windels,
lijsttrekster van de plaatselijke lijst Respect) naar de markt gaat. Dat is een
provocatie voor hen, terwijl Van Rompuy niet eens op de lijst staat. Ik doe
opmerken dat de premier van België, Elio Di Rupo (PS), dezer dagen persoonlijk
campagne aan het voeren is in Bergen, waar hij lijsttrekker is.'

'Het BHV-akkoord heeft de Franstaligen nog meer privileges gegeven. Ze wanen
zich nu helemaal heer en meester in de Vlaamse rand. Wanneer zal iemand
eindelijk eens optreden tegen Didier Reynders (MR)? Die heeft het voortdurend
over de 25 Brusselse gemeenten, waarbij hij de zes faciliteitengemeenten uit de
Vlaamse rand optelt bij de negentien Brusselse gemeenten. Het gaat hier wel om
en vicepremier in de federale regering.'

Michel Doomst: 'Een echte pacificatie is nog niet merkbaar, daarvoor is het
te vroeg. Ik had voorspeld dat de Franstaligen bij de lokale verkiezingen
chagrijnig zouden reageren op wat de Vlamingen hebben binnengehaald in het
BHV-akkoord, en dat is uitgekomen. Ook de chagrijnige reacties van sommige
Vlamingen daarop was voorspelbaar.'

'Maar ook de Vlamingen moet je blijven uitleggen dat dit BHV-akkoord wel
degelijk historisch, ook al is het geen mirakeloplossing. Er bestaan veel
misverstanden over, zo is er bijvoorbeeld geen sprake van de uitbreiding van
Brussel. De negatieve slogans krijgen ook meer weerklank dan de werkelijkheid.
Maar over het algemeen vindt men het positief dat we er alles aan hebben gedaan
om het Vlaamse karakter van de rand te bewaken, niet alleen met woorden, ook met
daden.'

Wat moet uw gemeente doen om de verfransing tegen te gaan?

Ben Weyts: 'De inspanning die de gemeenten doen voor sociale huisvesting en
Vlabinvest ( investeringsfonds van de Vlaamse overheid om de plaatselijke
bevolking in de Vlaamse rand een betaalbare woning aan te bieden, red.) volstaan
niet. De meeste mensen komen trouwens niet in aanmerking voor sociale
huisvesting omdat ze boven het inkomensplafond uit komen. We moeten nu verder
gaan en ook ingrijpen op de privémarkt. In het grond- en pandendecreet is niet
alleen ingeschreven dat sociale huisvestingsmaatschappijen voorrang hebben in
woonuitbreidingsgebieden. Er is ook een mogelijkheid om een gemeentelijk
reglement aan te snijden om een deel van de grond in een verkaveling voor te
behouden voor sociale woningen. Het wordt tijd dat we daar gebruik van
maken.'

Michel Doomst: 'Ik denk dat we in het volgende gemeentebestuur ook een
schepen moeten aanstellen die zich specifiek bezighoudt met de integratie van
nieuwe gezinnen. We stellen vast dat het steeds minder om Franstalige
bourgeoisie gaat, en meer om internationale burgers. Daar liggen kansen. Die
internationale mensen passen zich gemakkelijker aan.'

'Maar voor het overige wordt dit een werk van veel kleine maatregelen. Het
volstaat niet om nieuwe inwoners te onthalen op een speech en een drankje.
Achteraf moet je ze ook opvolgen en dat zou wel eens heel lang kunnen zijn. Je
moet de mensen op een positieve manier blijven betrekken bij de gemeente. En dat
doe je niet alleen met de z van zuur maar ook met de z van zoet.'

Zijn CD&V en N-VA bereid samen te werken in de Vlaamse rand?

Ben Weyts: 'Vanzelfsprekend wel. De N-VA is daar nog altijd iets resoluter in
dan CD&V, maar als we andere partijen op sleeptouw kunnen nemen, zullen we
het niet laten.'

Michel Doomst: 'Het springen van het kartel blijf ik hoogst ongelukkig
vinden. Ik heb tot het laatste gehoopt dat we in Gooik een kartel zouden kunnen
behouden. Dat is niet gelukt, wat ik echt zonde vind. Onze strijd loopt gelijk.
Veel van wat wij willen doen, zouden zij ook willen doen.'