Vlaams minister Liesbeth Homans (N-VA) weigert benoeming Pierre Rolin

Om de beslissing van minister Liesbeth Homans (N-VA) om 4 van 6 burgemeesters in de Vlaamse faciliteitengemeenten rond Brussel niet te benoemen, kunnen we uiteraard niet anders dan blij zijn.
Al jaren verzetten we ons in de gemeenteraad tegen het versturen van Franstalige oproepingsbrieven.

Federaal minister Sophie Wilmès (MR) en tevens gemeenteraadslid in Sint-Genesius-Rode hekelt deze beslissing en stelt dat de rechten van de Franstaligen flagrant geschonden worden.
Van een federaal minister mag men toch verwachten dat ze de wetten en decreten correct uitvoert?
Wat ze er wel niet bij vertelt is dat door de niet-benoeming van dhr Rolin, haar partijgenoot Nicolas Kuczynski vooralsnog niet kan zetelen in het schepencollege.

Minister Homans heeft in de zomer van 2018, zeer ruim op voorhand dus, het gemeentebestuur laten weten wie de oproepingsbrieven voor de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2018 zou versturen en hoe.
En toch heeft de Franstalige meerderheid in Sint-Gensius-Rode gemeend het anders te moeten doen.

Laat ons duidelijk zijn. Dit alles bestempelen als “ondemocratisch” en “pesterijen” zijn gratuite beschuldigingen van een bedenkelijk niveau. Voor ons is de Belgische grondwet géén vodje papier dat we gebruiken hoe het ons uitkomt. Maar voor ons gelden ook de Vlaamse decreten en omzendbrieven. Zeker als deze handelen over de naleving van de taalwetgeving in de Vlaamse Rand rond Brussel.
Als het gemeentebestuur moedwillig de instructies van haar voogdijminister negeert, dan is het maar logisch dat daar vanuit het kabinet Homans maatregelen worden genomen.

Recente cijfers tonen aan dat er steeds minder Franstaligen hun documenten in het frans aanvragen en dus blijk geven van integratie.
Wordt het dan ook geen tijd dat de Franstaligen in de rand hun communautaire agenda opbergen?
Of moeten we als Vlaming blijven opdraaien voor de hoge kosten van al hun procedures bij de Raad van State ?

Zoals Minister Liesbeth Homans stelt ‘het wordt tijd dat men beseft in Vlaanderen te wonen’.